Een blik achter de schermen: studeren via de Examencommissie
Nu gaat het Kimberly (26) voor de wind, maar dat is niet altijd zo geweest. Toen ze studeerde in het beroepsonderwijs besloot ze tijdens haar zesde middelbaar een punt achter haar studie te zetten. Later kreeg ze als jongvolwassene via het Centrum voor Afstandsonderwijs alsnog de kans om dat felbegeerde diploma te behalen.
“Als klein meisje droomde ik ervan om advocaat te worden. Ik rangschikte mijn knuffels allemaal naast elkaar en speelde rechtertje met hen. Op die leeftijd was ik natuurlijk nog niet bezig met de keuzes van wat een realistisch beroep zou zijn. Mijn mama overleed aan kanker toen ik 10 jaar was. Ze liet me aan haar beloven, voor ze overleed, dat ik later verder zou studeren, een diploma zou halen en een goede baan zou hebben. Mijn ouders waren al lang gescheiden. Ik heb mijn vader nooit gekend, mijn mama voedde mij alleen op. Na de dood van mijn moeder trok ik een tijdje in bij mijn vader. Omdat we elkaar helemaal niet kenden verliep dat contact heel stroef. Ik besloot mijn boeltje te pakken en op mezelf te gaan wonen. Tijdens die periode studeerde ik de richting verzorging in het beroepsonderwijs. Omgaan met ouderen en hen verzorgen was helemaal mijn ding, maar mijn partner van toen dacht daar duidelijk anders over.
Ik besloot tijdens mijn zesde middelbaar een punt te zetten achter mijn studie om te gaan werken. Ondertussen woonde ik al een tijdje alleen en moest ik heel wat rekeningen betalen. Ik zag het nut er niet van in om een diploma te halen binnen een richting waarin ik uiteindelijk niet zou werken. Na een paar jaar aan de slag te zijn bij een callcenter besloot ik het roer om te draaien en me op een nieuwe job te richten.
Het idee om mijn diploma secundair onderwijs toch te behalen speelde al een tijdje in mijn hoofd, maar telkens ik iets opzocht op het internet viel ik achterover van de hoeveelheid informatie. Ik kreeg er alleen maar meer vragen door en had geen idee tot welke school ik me moest richten. Na wat opzoekwerk te verrichten liet ik het onderwerp rusten tot mijn collega aan mijn werkgever liet vallen dat ik mijn diploma secundair onderwijs alsnog wou halen. Hij stond volledig achter het idee en moedigde me aan om stappen te ondernemen. Na een infosessie te volgen bij de Examencommissie in Brussel wist ik het zeker: ik ging er voluit voor gaan! Ik kon thuis studeren op mijn eigen tempo, mocht vragen stellen aan de docenten en werd ontzettend hard gesteund door mijn collega’s.
Er waren heel wat spannende momenten waarop ik enorm veel stress had. Ik nam ook redelijk veel hooi op mijn vork door vaak vier of vijf examens tijdens dezelfde periode in te plannen. Na de afloop van een examen de vraag krijgen hoe het gegaan was deed echt deugd. Zeker bij de taalvakken. Daar zat je nog met een mondeling examen dat voor 40% meetelt. Wanneer ik dan telkens te horen kreeg dat ik voor elk examen slaagde, bleef mijn motivatie stijgen.
Tijdens mijn studie bij het Centrum voor Afstandsonderwijs kon ik andere studenten verder helpen die in hetzelfde schuitje zaten. Omdat ik zelf aan het studeren was voor mijn diploma secundair onderwijs wist ik waar de valkuilen lagen en kon ik hen die laatste push geven om toch door te zetten. Wat mijn beste advies was? Laat je vooral niet bang maken of tegen houden. You can do this!
Let wel, je diploma secundair onderwijs behalen via de Examencommissie is geen makkie. Het vergt heel wat doorzettingsvermogen en discipline om een fulltime job, huishouden en studie te combineren. Studeren terwijl je vriendinnen op café zitten of een avondje film missen met je lief… er zijn leukere dingen. Ben niet bang om contact op te nemen met je docenten als je iets niet weet, enkel zo kan je vooruit. Ik heb mijn diploma binnen het jaar behaald. Het was zeker niet altijd gemakkelijk maar ik was zo ontzettend trots op mezelf. Op zo’n momenten mis ik mijn mama wel. Eigenlijk tijdens alle belangrijke momenten. De koop van mijn eerste huis, mijn diploma, mijn zwangerschap,... Het gemis wordt er niet minder op maar mijn mama zal altijd een deeltje van mij blijven.
Nu ik zelf in verwachting ben van mijn eerste kindje ben ik eens zo blij dat ik mijn diploma heb behaald. Als mijn dochter later schoolmoe is en erover denkt om vroegtijdig te stoppen kan ik haar vertellen hoe het dan verder loopt. Omdat ik toch terug ben gaan studeren kan ze mij ook nooit verwijten dat ik geen diploma heb behaald. Doordat ik zelf eerder ben gestopt kan ik het ook beter begrijpen. Zolang ze maar doet wat ze graag doet ben ik al gelukkig. Want uiteindelijk, als ze echt wil stoppen, kan ik haar begeleiden om haar diploma later alsnog te behalen.”
Zoals verteld door Kimberly Pacques (26)
Share